4 grudnia 2025 roku o godzinie 10:10 górnicy, w towarzystwie orkiestry górniczej, uroczyście przemaszerowali od cmentarza do kościoła parafialnego w Rudach. O godzinie 10:30 rozpoczęła się tam Msza św. ku czci św. Barbary, dedykowana górnikom i ich rodzinom.
Przed wejściem do Bazyliki Mniejszej górników serdecznie powitał ksiądz proboszcz Sebastian Śliwiński. Wcześniej, jeszcze przed rozpoczęciem uroczystości religijnych, górnicy uczestniczyli w specjalnie przygotowanej przez uczniów akademii w Szkole Podstawowej w Rudach.
Uroczysta procesja do kościoła była nie tylko wyrazem szacunku dla św. Barbary, patronki górników, ale również okazją do wspólnego świętowania oraz oddania hołdu tym, którzy codziennie wykonują trudną i niebezpieczną pracę w kopalniach.
Msza św. odbyła się w podniosłej atmosferze, wzbogacona dźwiękami orkiestry górniczej, której melodie podkreśliły wagę tego wyjątkowego dnia. Kazanie wygłosił wikary, ksiądz Adrian Ziaja. W trakcie Mszy św. modlono się o zdrowie i bezpieczeństwo górników oraz ich rodzin, a także wyrażano wdzięczność za ich poświęcenie i trud w wydobywaniu surowców naturalnych.
Po zakończeniu Mszy św. uczestnicy udali się na symboliczną biesiadę, gdzie mogli dzielić się wrażeniami oraz wspólnie celebrować ten ważny dzień dla społeczności górniczej. Wspólna modlitwa, muzyka i radosna atmosfera sprawiły, że obchody święta św. Barbary były nie tylko chwilą refleksji nad trudną pracą górników, ale także okazją do wspólnotowego przeżywania tradycji i wartości związanych z ich zawodem.
 
Warto przy okazji wspomnieć że właśnie Rudach w latach 1736-1810 przy kościele zakonnym pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rudach działało Bractwo św. Barbary.Od IV wieku św. Barbara czczona w Kościele katolickim jako patronka konających i dobrej śmierci. Na początku miało to związek ze skutkami wojen i klęsk żywiołowych. W czasach nowożytnych obyczaj czczenia św. Barbary przyjął się zwłaszcza wśród ludzi wykonujących zawód połączony z niebezpieczeństwem dla życia. Problemy te rozumieli również Cystersi, którzy dla swojej społeczności stworzyli warunki rozwijania i pogłębiania kultu św. Barbary. Autor dziejów opactwa w Rudach, dr Augustyn Potthast w związku z tym wymienia dwa wydarzenia.
Pierwsze to konsekracja 5 grudnia 1701 r., przez ówczesnego opata Bernarda II ołtarza św. Barbary. Drugie to powołanie 13 września 1736 r., w kościele rudzkim przez opata Bernarda III Bractwa św. Barbary. Celem tego Bractwa było zrzeszenie wiernych dla czczenia i rozszerzania kultu św. Barbary przez własne nabożeństwa, modlitwy, ćwiczenia duchowe i naśladowanie cnót Świętej. W pierwszym okresie istnienia Bractwa jego członkami byli przede wszystkim parafianie, pracownicy zatrudnieni w dobrach klasztornych, ich rodziny oraz sami zakonnicy.
13 lutego 1739 r., Bractwo św. Barbary w Rudach erygował papież Klemens XII. Cztery razy w roku: w niedzielę po św. Józefie, św. Jakubie, św. Janie i św. Jadwidze członkowie Bractwa gromadzili się przy ołtarzu św. Barbary, aby w serdecznych słowach przypomnieć godzinę śmierci i w rzewnych słowach modlitwy o szczęśliwe z tego łez padołu zejście prosić. Ołtarz Świętej stał po stronie ambonki, obok stalli zakonników. Członkowie Bractwa korzystali z własnego modlitewnika, który zawierał przywileje brackie, modlitwy, koronki i litanie do św. Barbary.
Odkąd 4 grudnia 1744 r., przy klasztorze powstało gimnazjum również jego uczniowie uczestniczyli w zgromadzeniach i przyłączali się do Bractwa. 29 lipca 1745 r., wystawiono sztukę o założeniu Bractwa św. Barbary. Z czasem działalność Bractwa rozszerzyła się poza granice parafii, szczególnie do miejscowości przemysłowych.


Więcej fotografii z uroczystości można znaleźć na stronie internetowej parafii : https://www.rudy-parafia.pl/-wspomnienie-sw--barbary---msza-sw--w-int--gornikow-i-ich-rodzin--458-album-galeria