17 lipca 2022 r. w naszej parafii odbędzie się odpust ku czci św. Marii Magdaleny w kościele na cmentarzu. Serdecznie zapraszamy wszystkich parafian i gości, szczególnie na uroczystą Mszę św. odpustową z procesją o godzinie. 11:00. O godzinie 15.00 nieszpory odpustowe w kościele na cmentarzu. Kazania głosi ks. Marek OLEKSZYK proboszcz parafii św. Anny w Babicach
Nadleśnictwo Rudy Raciborskie wyraziło jednorazowo zgodę, aby w dniu odpustu można parkować samochody wzdłuż drogi leśnej za cmentarzem gdzie obowiązuje zakaz wjazdu. Prosimy jednak aby samochody parkować w taki sposób, aby droga była przejezdna dla ewentualnych służb ratunkowych i leśnych. Udostępniony będzie także parking przy ulicy Dworcowej naprzeciw Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Nie można parkować samochodów wzdłuż ul. Gliwickiej (po obu stronach).
Historia cmentarza w Rudach
Cmentarz powstał obok zbudowanej za czasów opata Józefa I kaplicy św. Marii Magdaleny w latach 1687-1688. Kaplica ta miała zostać później kaplicą cmentarną wraz z wybudowano obok niej wieżą. W 1688 r. cieśla pokwitował odbiór 30 talarów za wykonanie tej wieży . 21 lipca 1711 r. zbudowano ołtarz, który został konsekrowany przez ówczesnego opata. W 1835 r. zakupiono 2 morgi pola celem powiększenia cmentarza. W latach 1856-1857, za ks. proboszcza Teodora Wanjura, uformowano na cmentarzu dróżki i posadzono drzewa.
Jak podaje August Potthast w swej monografii ostry piasek, który występuje na terenie cmentarza ma tak silne właściwości rozkładające, że po około sześciu latach rzadko jeszcze pozostaje ślad po zwłokach.
Rudy Wielkie w połowie XIX wieku przeżywały okres, w którym kończy się kolejny etap przebudowy budynków dawnego zespołu klasztornego na siedzibę dla rodziny księcia raciborskiego. Likwidacji ulega wiele obiektów z minionej świetności dawnego klasztoru. Wokół nowo urządzonego zamku powstają obiekty pod przyszły park.
Najstarsze nagrobki pochodzą z końca XIX w., są to najczęściej krzyże nagrobne kamienne i płyty stojące. Są one dowodem na to, że chowani byli na tym cmentarzu parafianie z Rud i wiosek należących do tej parafii, oprócz mieszkających w Stanicy, ci byli chowani obok kościoła filialnego św. Marcina.
Przy głównej alei cmentarza znajduje się grób Juliusza Rogera, lekarza, przyrodnika, etnografa, zmarłego w 1865 r. Nad grobem jest umiejscowiony z tamtego czasu piaskowy krzyż o ramionach ośmiobocznych, na cokole inskrypcja w języku niemieckim i niżej w języku polskim . Z tyłu nagrobka umieszczono napis: Selig ist der des Armen und Dürftigen/ gedenket: Am Tage des Unglücks/ wird Ihn erretten der Herr/ Psalm XI.2 . Cały grób otoczony jest łańcuchem rozciągniętym pomiędzy kamiennymi filarkami . Grób ten został po śmierci Rogera ufundowany przez rodzinę książęcą.
Z około 1878 r. pochodzi nagrobek Marii Wilhelminy Augusty, usytuowany blisko kościoła cmentarnego. Wyryta inskrypcja nagrobkowa brzmi: Marie/ Wilhelmine Augusta/ Prinzessin/ von RATIBOR/ geb(oren) 22. Maerz/ gest(orben) 9 April/ 1878 .
Na skarpie, przy ogrodzeniu cmentarza, wybudowana została w 1880 r. kostnica. Służyła ona parafianom do przechowywania zwłok zmarłych, choć zwyczaj ten nie był jeszcze tak znany i praktykowany, jak to ma miejsce dzisiaj.
