DRODZY GÓRNICY!
 Z okazji Barbórkowego Święta składamy Wam
Pracownikom kopalń oraz Waszym rodzinom
życzenia wszelkiej pomyślności, wytrwałości, a przede wszystkim zdrowia
w tym trudnym dla Nas wszystkich czasie.
Pragniemy złożyć Wam wyrazy największego uznania
za codzienny trud górniczej pracy.
Pragniemy, by każdego dnia towarzyszyło Wam
poczucie bezpieczeństwa oraz należnego szacunku.
NIECH ŚWIĘTA BARBARA MA WAS W SWOJEJ OPIECE
                                                                                 SZCZĘŚĆ BOŻE !!!


Dziś (4.12.2022 r.) o godz. 10:30 rozpoczęła się Msza Św. barbórkowa w intencji górników i ich rodzin. Przed wejściem do Bazyliki mniejszej przywitał górników ks. prob. Sebastian Śliwiński. Warto przy okazji wspomnieć że właśnie Rudach w latach 1736-1810 przy kościele zakonnym pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rudach działało Bractwo św. Barbary.

Od IV wieku św. Barbara czczona w Kościele katolickim jako patronka konających i dobrej śmierci. Na początku miało to związek ze skutkami wojen i klęsk żywiołowych. W czasach nowożytnych obyczaj czczenia św. Barbary przyjął się zwłaszcza wśród ludzi wykonujących zawód połączony z niebezpieczeństwem dla życia. Problemy te rozumieli również Cystersi, którzy dla swojej społeczności stworzyli warunki rozwijania i pogłębiania kultu św. Barbary. Autor dziejów opactwa w Rudach, dr Augustyn Potthast w związku z tym wymienia dwa wydarzenia.
Pierwsze to konsekracja 5 grudnia 1701 r., przez ówczesnego opata Bernarda II ołtarza św. Barbary. Drugie to powołanie 13 września 1736 r., w kościele rudzkim przez opata Bernarda III Bractwa św. Barbary. Celem tego Bractwa było zrzeszenie wiernych dla czczenia i rozszerzania kultu św. Barbary przez własne nabożeństwa, modlitwy, ćwiczenia duchowe i naśladowanie cnót Świętej. W pierwszym okresie istnienia Bractwa jego członkami byli przede wszystkim parafianie, pracownicy zatrudnieni w dobrach klasztornych, ich rodziny oraz sami zakonnicy.
13 lutego 1739 r., Bractwo św. Barbary w Rudach erygował papież Klemens XII. Cztery razy w roku: w niedzielę po św. Józefie, św. Jakubie, św. Janie i św. Jadwidze członkowie Bractwa gromadzili się przy ołtarzu św. Barbary, aby w serdecznych słowach przypomnieć godzinę śmierci i w rzewnych słowach modlitwy o szczęśliwe z tego łez padołu zejście prosić. Ołtarz Świętej stał po stronie ambonki, obok stalli zakonników. Członkowie Bractwa korzystali z własnego modlitewnika, który zawierał przywileje brackie, modlitwy, koronki i litanie do św. Barbary.

Odkąd 4 grudnia 1744 r., przy klasztorze powstało gimnazjum również jego uczniowie uczestniczyli w zgromadzeniach i przyłączali się do Bractwa. 29 lipca 1745 r., wystawiono sztukę o założeniu Bractwa św. Barbary. Z czasem działalność Bractwa rozszerzyła się poza granice parafii, szczególnie do miejscowości przemysłowych.

Więcej zdjęć na stronie parafialnej : https://www.rudy-parafia.pl/wspomnienie-sw--barbary--dziewicy-i-meczennicy--barborka-327-album-galeria