Mając dostęp do właściwej aparatury i wsparcia, każdy może uratować życie. Defibrylatory AED z funkcją kierowania akcją ratunkową pełnią rolę osobistego trenera, prowadząc użytkownika „krok po kroku” przez cały proces resuscytacji za pomocą prostych poleceń głosowych. Polecenia dostosowane do sytuacji i inteligentne czujniki zapewniają zastosowanie właściwej terapii, dając pewność niezbędną w ratowaniu życia.
Inicjatorami punktu defibrylatora AED była jednostka OSP Rudy. Sprzęt ten został zakupiony w ramach dofinansowania jakie Gmina otrzymała z Ministerstwa Sprawiedliwości w lipcu br.
tak wygląda defibrylator przy wejściu do strażnicy OSP Rudy
Jak użyć defibrylatora?
Podstawowe zabiegi resuscytacyjne i automatyczna defibrylacja zewnętrzna*:
- Oceń stan świadomości: delikatnie potrząśnij i głośno zapytaj: „Czy wszystko w porządku?”.
- Jeśli „pacjent” nie reaguje, udrożnij jego drogi oddechowe i sprawdź oddech.
- W przypadku całkowitego braku oddechu lub oddechu nieprawidłowego zadzwoń pod 112 lub 999, znajdź/przynieś AED.
- Rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO 30:2):
a. Połóż ręce na środku klatki piersiowej i wykonaj 30 uciśnięć klatki.
b. Uciskaj mocno na głębokość 5 cm i z częstością 100/min.
c. Przyłóż szczelnie usta wokół ust poszkodowanego i wdmuchuj powietrze jednostajnie, aż klatka piersiowa się uniesie.
d. Wykonaj następny oddech, gdy klatka piersiowa opadnie.
- Włącz AED i naklej elektrody – wykonuj polecenia defibrylatora:
a. Przyklej jedną elektrodę pod lewą pachą, drugą pod prawym obojczykiem, obok mostka.
b. Nie przerywaj resuscytacji.
- Odsuń się i wykonaj defibrylację. Nie wolno dotykać pacjenta w trakcie analizy rytmu i w trakcie defibrylacji.
- Jeśli pacjent oddycha prawidłowo – ułóż go w pozycji bezpiecznej, regularnie oceniaj oddech.
*Na podstawie Wytycznych Resuscytacji 2010 (Polska Rada Resuscytacji).
---
Jak prawidłowo wykonać defibrylację?
Aby prawidłowo wykonać defibrylację, łyżki defibrylatora należy mocno przycisnąć do ściany klatki piersiowej. W którym miejscu trzeba umieścić elektrody? Z jakim naciskiem należy je dociskać? Sprawdź, jak powinno się wykonywać defibrylację.
Defibrylacja – jak wykonać ją prawidłowo?
Defibrylacja jest definiowana jako zakończenie migotania przedsionków serca, a jej celem jest przywrócenie zorganizowanego rytmu serca i spontanicznego krążenia.
Optymalna technika defibrylacji ma zatem na celu dostarczenie prądu do mięśnia sercowego objętego migotaniem, pokonując minimalny opór klatki piersiowej. Minimalizację oporu przezklatkowego ma zapewnić umieszczenie zewnętrznych elektrod i łyżek w optymalnej pozycji.
Aby prawidłowo wykonać defibrylację, łyżki należy mocno przycisnąć do ściany klatki piersiowej. Kontakt elektrody ze skórą zmniejsza opór, ale i zmniejsza objętość klatki piersiowej. Ratownik obsługujący defibrylator powinien zawsze mocno naciskać na łyżki, optymalnie siłą 8 kg u osób dorosłych i 5 kg u dzieci w wieku 1–8 lat, o ile defibrylacja jest wykonywana przy użyciu łyżek dla dorosłych.
Materiał przewodzący
W przeciwieństwie do elektrod samoprzylepnych, powierzchnię klasycznych łyżek stanowi warstwa metalu. Aby więc poprawić przewodnictwo elektryczne, wskazane jest umieszczenie pomiędzy metalem a skórą pacjenta materiału przewodzącego. W innym przypadku zwiększy się znacznie opór klatki piersiowej, co podnosi ryzyko powstania łuku elektrycznego i pogłębienia oparzeń skory na skutek defibrylacji.
Aby zmniejszyć impedancję skóry i klatki piersiowej, należy użyć materiał przewodzący energię pomiędzy skórą a łyżkami. Skuteczne są w tym przypadku podkładki żelowe lub fabryczne elektrody samoprzylepne.
Nie należy używać żelu stosowanego w ultrasonografii, gazy nasiąkniętej roztworem soli fizjologicznej ani alkoholu.
Gdzie umieszczamy elektrody?
Wytyczne Resuscytacji 2010 jasno określają miejsca, w których należy umieścić elektrody.
Elektrody (zarówno klasyczne, jak i samoprzylepne) powinny się znaleźć w miejscu typowym – pozycja mostkowo-koniuszkowa. Prawą elektrodę (mostkową) należy umieścić po prawej stronie mostka, poniżej obojczyka, a koniuszkową w linii środkowopachowej, w przybliżeniu na wysokości odprowadzenia V6 EKG lub kobiecej piersi, ale nie nad tkanką gruczołu piersiowego. Nie ma jednak znaczenia, która elektroda (koniuszek–mostek) znajdzie się w której pozycji.
Przepływ prądu przez mięsień sercowy w trakcie wyładowania będzie największy, jeśli pomiędzy elektrodami znajdzie się okolica serca objęta migotaniem, np. komory w przypadku VF/VT, a przedsionki w przypadku migotania przedsionków (Atrial Fibrillation – AF).
Wytyczne Resuscytacji 2010 podają, że energia pierwszego wyładowania nie powinna być niższa niż 120 J dla fali jednofazowej oraz 150 J dla fali dwufazowej. Najlepiej, jeśli energia każdej fali dwufazowej dla pierwszej defibrylacji wynosi minimum 150 J.
Nie ma dowodów popierających strategię stosowania stałych czy wzrastających energii przy drugim i kolejnych wyładowaniach. Obydwie strategie są akceptowalne, jeśli jednak pierwsze wyładowanie było nieskuteczne, a defibrylator jest przystosowany do wyładowań z większą energią, rozsądnym jest wykonanie kolejnych defibrylacji wyższą energią. Jednocześnie należy pamiętać, że dobór energii zgodnie z wytycznymi zależy od rozpoznanego rytmu oraz użytego defibrylatora.
-----„Ratuj z Sercem” - Mapa AED, to inicjatywa stworzenia w Polsce Mapy AED, mapy najbliżej zlokalizowanych automatycznych defibrylatorów zewnętrznych (automated external defibrillator, AED). Celem projektu jest propagowanie idei PAD (Public Access Defibrillation), czyli powszechnego dostępu do defibrylatorów, oraz uświadamiania konieczności niesienia pierwszej pomocy. Wierzymy, że informowanie i edukowanie społeczeństwa na temat urządzeń AED i pomocy przedmedycznej poprawi poziom bezpieczeństwa w miejscach publicznych i uskuteczni przeprowadzane akcje ratowania ludzkiego życia.
Znajdź najbliższy Automatyczny Defibrylator (AED) - zobacz
