Święcenie pokarmów w Wielką Sobotę i spożywanie ich przy świątecznym śniadaniu nie jest najważniejszym sposobem świętowania Wielkiej Nocy, ale najbardziej praktykowanym i bardzo nastrojowym. Trudno też nie zauważyć religijnych odniesień tego obyczaju.
Bardziej niż o poświęcenie produktów żywnościowych, chodzi jednak o uświęcenie człowieka, który będzie spożywał pobłogosławione pokarmy. W Wielką Sobotę te wszystkie objawy świętowania wiążą się ze sobą i budują religijną wspólnotę rodziny, parafii i całego Kościoła. Widok całych rodzin wędrujących w tym dniu do kościoła ze „święconką” i przyznanie dzieciom reprezentowania całej rodziny, budzi uznanie i wzruszenie.
Zwyczaj święcenia pokarmów narodził się w VIII wieku, ale w Polsce znany jest dopiero od XIV stulecia. W zależności od tradycji ludowych i symboliki chrześcijańskiej do koszyczka wkładano różne pokarmy. Początkowo święcono jedynie baranka wypieczonego z chleba, później zaczęto dokładać inne przysmaki. Dziś ważne jest, aby poświęconych zostało siedem podstawowych pokarmów: chleb, jajko, ser, wędlina, chrzan, ciasto i sól.
W naszej parafii zgodnie z chrześcijańską tradycją poświęcimy pokarmy o godzinie:
Rudy, godz. 11.30, 14.00, 15.30
Stodoły, godz. 14.30
Jankowice, godz. 15.00
