O wystawie
Cykl obrazów Człowiek jako powłoka, manekin jako człowiek, życie jako gra pozorów jest splotem pewnych wydarzeń, pozornie przypominających swą formą, tematyką i rozwojowością prezentowanych tematów materię teatralnych, scenicznych rozgrywek. Głównym bohaterem powstałych prac jest tytułowy manekin, który zupełnie przypadkowo wprowadza się w ich ramy, a swą wrodzoną sztucznością determinuje ich formę, której ponadto pozwala uwolnić się od zbyt osobistego podejścia do tematu.
Myślę tu o charakteryzującym się naturalną naiwnością ekspresjonizmie, którego główną materią działań są emocje, które z natury rzeczy są źródłem bodźców bezpośrednio wychodzących, jak też określających człowieka. Inną rzeczą jest, że malarstwo prezentujące wspomniany nurt sztuki, teoretycznie powinno być odpowiednim i wystarczającym do przedstawienia człowieka oraz problematyki związanej z jego istnieniem. Jednak w przypadku powstałych pracach nie chodziło mi tylko o pewną plastyczną prezentację wrażliwości ludzkiej, której naturalność umożliwia wytworzenie pewnego rodzaju identyfikacji odbiorcy oczywiście poprzez ich interpretację z samym tematem i formą obrazu. Konsekwencją takiego założenia może być zbyt bezpośrednie utożsamienie problematyki prac z ich autorem, a w przypadku takiego zjawiska prawdopodobnym jest możliwość zamknięcia zawartego w nich ładunku, po prostu może wytworzyć się zafałszowanie celowość przekazu jaki koncepcyjnie posiadają.
Przedstawione słowa nie są oczywistą negacją i bezceremonialną krytyką obnażającą niedoskonałości ekspresjonizmu, ale zdecydowanie wręcz czymś odwrotnym, gdyż wypowiedź ta, właściwie jest bardzo ekspresyjną i osobistą prezentacją takiego rodzaju malarstwa. Ekspresjonizm poprzez swą autentyczność jest dla mnie niezwykle ważny i cenny, jednak charakteryzuje się on nieco innym podejściem do tematu, które w przypadku powstałych prac wymaga bardziej złożonego przygotowania w sferze intelektualnej i mentalnej.
Opisywany cykl tak naprawdę nie jest także ukłonem w kierunku sztuki pop – art., ale ciekawym jest fakt, że symbol sztuczności i kultury masowej jakim jest manekin, stał się głównym bohaterem i elementem kształtującym formę powstałych obrazów, w której możemy również zauważyć pewien naznaczający się konflikt. Jego podłożem jest próba uchwycenia problematyki podjętego tematu, którego założeniem i podstawowym celem była chęć dotknięcie człowieka, teoretycznie tak daleka od koncepcji pop – art.-u.; w związku z „materialnością” i środkami wyrazu zastosowanymi w ukształtowanej formie, poniekąd przypominającej ten kierunek sztuki. Mam na myśli między innymi charakterystyczne dla niej uproszczenia, a także rodzaj zastosowanej plamy oraz czystość kolorystyczną.
Czasy współczesne wygenerowały dla osoby twórczej bardzo poważny problemem, jest nim oczywiście konieczna w sztuce próba dotarcia do odbiorcy, która może okazać się utrudniona lub praktycznie niemożliwa, jeżeli na przykład nie przedstawi się tematu podjętych działań w jego realnym pop – kulturowym świecie. „Pozorny” pop – art. jest więc pewnego rodzaju prowokacją, inaczej mówiąc próbą „odczłowieczenia” postaci teraźniejszej, potrzebą „odnalezienia błędu” w „iluzji” codzienności, odgrywanej w wyreżyserowanej „fikcji” pewnej teatralnej rzeczywistości. Dlatego w powstałych obrazach prezentujących opisywany cykl muszą mieścić się takie pojęcia jak życie, droga, świadomość, przyzwolenie na obopólną manipulację, która jako zjawisko staje się wręcz nie do zniesienia; a także poszukiwanie, przejście, rozwój, upadek i życie z nim.
Biogram artystyczny:
– wystawa podyplomowa / BWA / Katowice / 2015
– Publiczna Obrona Dyplomów ASP w Katowice / BWA / Katowice / 2015
– obrona artystycznej pracy magisterskiej w pracowni malarstwa prof. Kazimierza Cieślika / cykl obrazów / Perspektywa – „ przestrzenie nieodkryte” / Katowice / 2015
– obrona teoretycznej pracy magisterskiej pod kierunkiem dr hab. Irmy Koziny / Perspektywa – „ przestrzenie nieodkryte” / Katowice / 2015
– Tożsamość i sąsiedztwo lub Nazwa ziemi (Przejęcie ziemi) / Maerkischer / Niemcy / 2015
– Tożsamość i sąsiedztwo lub Nazwa ziemi (Przejęcie ziemi) / Zamek Piastowski Racibórz / Racibórz / 2014
– Tożsamość i sąsiedztwo lub Nazwa ziemi (Przejęcie ziemi) / Identität und Nachbarschaft oder Landna(h)me / Niemcy / 2013
– udział w realizacji rekonstrukcji ołtarza głównego w autorskiej pracowni dr Henryka Fojcika / Rybnik / kościół Św. Augustyna w Świętochłowicach / Lipiny / 2011/13
– Wystawa malarstwa – Pracownia Malarstwa. Skansen, poligon czy samo sedno sztuki? / 10 lat pracowni malarstwa prof. Kazimierza Cieślika / studenci / Centrum Kultury Katowice / Katowice / 2011
– Figurama / międzynarodowy przegląd rysunku wyższych uczelni artystycznych / Národní technická knihovna Praha / Narodowa Biblioteka Techniczna w Pradze / 2011; FA ČVUT Praha / 2011; Litomyšl, Zámek / Castle / 2011
– Obszary rysunku, Katowice – Poznań / wystawa rysunku organizowana przezWydział Artystyczny ASP w Katowicach oraz Katedrę Rysunku Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu / Galeria „Słodownia +1”, Stary Browar / Poznań / 2012; / Galeria ASP Katowice Rondo Sztuki / Katowice / 2011
– udział w realizacji rekonstrukcji ołtarza głównego w autorskiej pracowni dr Henryka Fojcika / Rybnik / kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Wodzisławiu Śl. / Wodzisław Śl. / 2009/11
– Rybnik Art Festiwal / Fundacja Elektrowni Rybnik / Rybnik / 2008
– udział w projekcie dr hab. Kazimierza Frączka dotyczący realizacji rzeźby św. Notburgii / Racibórz / 2007/08
– obrona artystycznej pracy licencjacackiej w pracowni malarstwa prof. Kazimierza Cieślika / cykl obrazów / Człowiek jako powłoka, manekin jako człowiek, życie jako gra pozorów / Racibórz – 2007/08
– obrona teoretycznej pracy licencjackiej pod kierunkiem dr Henryka Fojcika /Manekin w twórczości Tadeusza Kantora / Racibórz / 2007/08
– współorganizator i uczestnik wystawy Ikoną Pisane / Racibórz / 2007
– udział w spektaklu pantomimy dr hab. Kazimierza Frączka / Upadłe Anioły / Racibórz, Dąbrowa Górnicza, Czyżowice / 2007/08
– współtwórca scenografii oraz rekwizytów do pantomimy dr hab. Kazimierza Frączka / Upadłe Anioły / Racibórz / 2006/07
– udział w wykonaniu scenografii na Festiwal Piosenki Chrześcijańskiej Spotkałem Pana / Racibórz / 2006
– udział w wielu wystawach zbiorowych między innymi w Raciborzu, Rybniku, Wodzisławiu Śl., Jastrzębiu Zdroju, Bytomiu oraz Głubczycach, gdzie prezentowano fotografię, grafikę, malarstwo, przestrzenne formy wizualne oraz rzeźbę
